Zdarzyło się Wam kiedyś pisać sprawdzian czy egzamin i widzieć oczami wyobraźni stronę w zeszycie czy książce, na której znajdowała się potrzebna Wam informacja?

Pamiętaliście prawdopodobnie w której części kartki zapisaliście ważny fakt, jakim kolorem go zakreśliliście, może nawet jakiego długopisu użyliście

A informacja sama w sobie, puff, jakby uleciała.

I, wbrew pozorom, morałem nie jest słaba pamięć.

Lekcja, jaką warto stąd wyciągnąć jest ta: myślimy obrazami, nie słowami, a co za tym idzie szybciej zapamiętujemy to, co zobaczyliśmy, a nie to, co przeczytaliśmy czy zapisaliśmy.

Czemu więc nie przełamać barier i nie ubrać czasów w języku angielskim w kolory i rysunki, a potem jeszcze połączyć z komunikatywnością?

 

     Siedziałam na podłodze wynajmowanego pokoju i myślałam o tym, jakim jestem beztalenciem. Wspominałam z rozżaleniem poprzedni rok, w trakcie którego przygotowałam się do matury i stwierdziłam, że wyczerpałam już swoje możliwości intelektualne. Nie mogłam się już więcej uczyć, fizycznie było to po prostu niewykonalne. Jak w takim razie miałam wygramolić się z tego dołka pierwszego roku studiów anglistycznych, na początku którego ledwo (jeśli w ogóle) zdawałam kolokwia?

Natura obdarzyła mnie jednak dwiema cechami, które równie często wyciągały mnie z tarapatów, co w nie wpakowywała: tendencję do pyskowania i upór w dążeniu do celu.

O ile z pierwszego w okresie studiów nie korzystałam, o tyle drugie podpowiedziało, że skoro efekty mnie nie zadawalają, należy zmienić technikę. Dziś wiem, że nie mogłam osiągać lepszych wyników, ponieważ metody, które stosowałam były felerne.

Jak to ujął jeden z moich ulubionych autorów, Tim Ferriss: nie ważne jak dobrym jesteś kucharzem, jeśli przepis jest do bani.

Tak poznałam mapy myśli Tonyego Buzana i zaczęłam ich używać do nauki języka angielskiego. Minęło kilka lat, w trakcie których skończyłam studia, rozpoczęłam pracę jako lektor angielskiego, założyłam własną działalność, dokształcałam się, dopracowywałam swoje techniki efektywnej nauki i w dalszym ciągu uczyłam innych. I z bólem serca patrzyłam na ludzi w różnym wieku, którzy kategoryzowali samych siebie jak ja kiedyś jako beztalencia. A wszystko z powodu systemu i szablonów, które pieczołowicie wdrażamy pomimo ich niskiej skuteczności.

Pozwólcie, że o coś spytam: czy pamiętacie gdzie byliście w chwili gdy miała miejsce tragedia zniszczenia World Trade Centre? Albo kiedy zmarł Jan Paweł II? Są spore szanse, że tak, a to oznacza, że macie sprawną pamięć, którą możecie osobiście zarządzać...

Nie zamierzam nikomu opowiadać bajek, że angielski może sam wejść do głowy i nie wymaga to czasu czy wysiłku. Jest jednak zasadnicza różnice między monotonnym kuciem regułek na blachę (które w dodatku później na nic się zdadzą, gdy trzeba będzie języka użyć), a nauką przy pomocy skojarzeń, pamięci wzrokowej, kolorów i rysunków czy grafik.

Nie jesteście słabymi kucharzami, po prostu nikt Wam nigdy nie podsunął ciekawszego przepisu. Mam nadzieję, że Nauka czasów w języku angielskim przełamie choć odrobinę barier w Waszych umysłach i ułatwi nieco życie. Udanego gotowania :)

Ania Szpyt

Sprawdź pakiet językowy Ani Szpyt!

Zobacz również te artykuły związane z tą tematyką:

• Jak nas uczono i dlaczego to nie działa
• Skupiony wysiłek mentalny stan przepływu i tworzenie własnych rytuałów w nauce
• W jaki sposób uczy się nasz umysł?

O Autorce

Anna Szpyt jest trenerem-szkoleniowcem i lektorem języka angielskiego. W życiu codziennym uczy innych w jaki sposób pracować efektywnie, zarządzać czasem, być produktywnymi i bezboleśnie uczyć się języka angielskiego.

Po założeniu firmy szkoleniowej Blue Wings rozpoczęła też pracę nad dwoma blogami o tej samej nazwie i kanałem youtube o tematyce rozwoju osobistego i efektywnej nauki. W wolnym czasie praktykuje to, do czego zachęca innych przełamywanie barier. Kocha więc uprawiać sporty ekstremalne i latać szybowcami.