W prezentowanej pracy przedstawiono trzy zagadnienia: szkodliwą dla stabilności gospodarczej finansjalizację, działania ekonomiczne rządu oraz wytyczanie kierunków rozwoju układu. Przeciwdziałanie niekorzystnym skutkom finansjalizacji i polityka rozwoju należą do zadań rządu. Dla sukcesu rozwojowego nie bez znaczenia jest stan systemu finansowego. W naszej analizie będziemy kierować następującymi zasadami. Po pierwsze, w gospodarce nie istnieją rozwiązania idealne, pojawiają się natomiast konstrukcje lepsze i gorsze. To, co jest zasadniczo korzystne, ma słabsze strony. Szukanie ekonomicznej doskonałości jest jałowe. Gotowych, dobrych, rozwiązań nie przynoszą badania teoretyczne. Udana praktyka wyłania się stopniowo, zgodnie z zasadą: szukaj, buduj i poprawiaj. Po drugie, polityka gospodarcza potrzebuje reguł, które nie zawsze są precyzyjne i w pełni skuteczne. Czasem należy je modyfikować stosownie do okoliczności. Po trzecie, zjawiska ekonomiczne wywołuje zwykle więcej niż jedna przyczyna. Trudno ustalić, z jaką siłą poszczególne przyczyny wpływają na wynik końcowy. Po czwarte, występuje niezgodność czasowa przyczyn i skutków. Nie jest więc łatwo przypisać zdarzeniom uznanym za efekty zdarzenia uważane za przyczyny. Po piąte, wskaźniki ekonomiczne obliczane na podstawie danych statystycznych nie budują pełnego obrazu sytuacji i nie wystarczają do ich wszechstronnej oceny.