Cyfrowa grafosfera to rodzaj pogłębionego przewodnika po współczesnych praktykach wizualnych, obecnych w środowisku sieciowym. Autorka sytuuje swoje diagnozy naukowe w polu badań interdyscyplinarnych, łącząc różnorodne perspektywy humanistyczne: kulturoznawstwo, semiotykę, metodę ikoniczną, antropologię, studia nad kulturą wizualną, software studies i cały szereg subdyscyplin, które zajmują się maszynami i mediami cyfrowymi, percepcją, obrazami i interakcjami komunikacyjnymi. Badaczka precyzyjnie rozkłada na czynniki pierwsze mechanizmy medialne, protokoły i reguły rządzące powstawaniem obrazu, jego cyfrowym i interfejsowym przetwarzaniem, parametrami komunikacyjnymi i użytkowymi.